அழுகிப்போன சதைத்துணுக்குகளில்
மடிந்துக் கிடக்குது
மானுடம்.
Rank
என்னைப் பற்றி
- சசிகுமார் பாலகிருஸ்ணன்
- பிறந்தோம்... வாழ்ந்தோம்... இறந்தோம்...! என்ற ஒற்றை வரிக்குள் அடங்கவிரும்பாதவன்.
படிச்சவங்க
|
பிரபலமான இடுகைகள்
-
ஆயிரம் கவிதைகளுக்கான முதல் வரி உன் பெயர் முதல் வரி எழுதும் போதே நிகழ்கிறது என் மரணம் உன் தீண்டலில் உயிர்த்தேன் விரல்களின்றி... -
வண்ணங்களை குழைத்து இறைவன் வரைந்த ஆகர்ஷ சித்திரம் ; மாலை ! எண்ணங்கள் ஏழ்நூறாய் எழுத்துக்குள் அர்த்தமுடன் புதைகின்ற பொன்வ... -
விரிந்த இவ்வுயர் மனித சாகரத்தில் விதைத்தெழுந்தவனே தமிழன் ! கரிசல் பூமியிலும் வைரங்களை யறுத்தவன் ! கருணையை விதைத்து அன்பை பெருக்... -
மாற்றங்கள் வேண்டும் அகராதியில் எட்டப்பன் என்ற சொல்லை எடுத்துவிடுங்கள் கருணா என்ற சொல்லிருக்கு காட்டிக்கொடுப்பவன் என்ற பொருளுக்கு
-
கனவெல்லாம் நீயே... என் நினைவெல்லாம் நீயே... என் உயிர் சுட்டுப்போனாய் காதல் தீயே...! முதலோடு சிலநாள் முடிவோட... -
எல்லாமே இரகசியமாய் நடக்கின்ற அந்தி வேளை இரவின் கருப்பு மனதோடு சாயமேற்ற கால்கள் மட்டும் பாதை தேடி களைத்தே யோயும் ... -
பற்றி எரிகிறது அவனுடல் எத்தனை கோடி எண்ணங்கள் எத்தனை கோடி ஆசைகள் அத்தனையும் எரிகிறது அவனோடு தீயின் வெப்பம் தீண்டவில்லை அவன் இதய வெப்ப... -
( இக்கவிதை 2001.06.13 ல் தமிழ்மொழித் தினப்போட்டிக்காக எழுதியது. ) சன்னலோரத்தில் தவமியற்றும் சிலையவளை நோக்கிய தோழி புன்னகைப்பூக்களை சிதற... -
கண்கள் கூச உறக்கம் தொலைத்தோம் பொழுது புலர்ந்தாயிற்றாம் மீண்டும் தொடங்குகிறோம் எங்கு செல்கிறோம்…? எதற்காய் செல்கிறோம்…? விடைகளற்ற வினாக்களோடு...
-
என் வாயில் ஒரு தொற்றுப்பல் எப்போதும் உறுத்திக்கொண்டேயிருந்தது விழுந்தால் போதுமென்றிருந்தேன் விழுந்தபோதுதான் தோன்றியது இருந்திருந்தால் மேலென்று!
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக