கண்கள் கூச
உறக்கம் தொலைத்தோம்
பொழுது புலர்ந்தாயிற்றாம்
மீண்டும் தொடங்குகிறோம்
எங்கு செல்கிறோம்…?
எதற்காய் செல்கிறோம்…?
விடைகளற்ற வினாக்களோடு
தொடர்கிறது பயணம்
எதிரிகளின் குண்டுகள்
சுவை பார்த்த தேகம்
காட்டு வழி முற்களும்
எம்மைத் தீண்ட
வெட்கித் தலை குனியும்
கால்கள் தொலையும்
வழி தேடி
மனமும் அலையும்
பாலுக்காய் அழும்
குழந்தைகள்
இரத்தம் தாராளம்
பசியோடு அலையும்
கொடும் காட்டு விலங்குகளும்
இரக்கத்தோடு பாதை விலகும்
தமிழ் குழந்தைகள்
எதிரிகளின்
பயிற்சி இலக்குகள்
பாதையெங்கும்
பழகிய பிணவாடை
கருகிப்போன தமிழுயிர்கள்
உயிர் களைக்கும்
போதெல்லாம்
எஞ்சிய மழலைகளின்
அழுகுரல்
புத்துயிர்ப்பு
மரண ஓலங்கள்
கண்ணீர்ப் பாதைகள்
என்றாலும்
தொடர்ந்து செல்வோம்
நாளைய உதயம்
எமக்கில்லை
உயிர்ப்பிரியும்
இறுதி வினாடிகளின் நப்பாசை
கிழக்குச் சூரியன்
skip to main |
skip to sidebar
எனது சொந்த படைப்புக்களுக்கான அடையாளம்... நீண்ட கால தேடல்களில் இலக்குகள் தெரியாமல் தேடி அலைந்தவனின் இளைப்பாறுமிடம்…!
திங்கள், 6 ஏப்ரல், 2009
Rank
என்னைப் பற்றி
- சசிகுமார் பாலகிருஸ்ணன்
- பிறந்தோம்... வாழ்ந்தோம்... இறந்தோம்...! என்ற ஒற்றை வரிக்குள் அடங்கவிரும்பாதவன்.
இதுவரை எழுதியது
பிரபலமான இடுகைகள்
-
ஆயிரம் கவிதைகளுக்கான முதல் வரி உன் பெயர் முதல் வரி எழுதும் போதே நிகழ்கிறது என் மரணம் உன் தீண்டலில் உயிர்த்தேன் விரல்களின்றி...
-
வண்ணங்களை குழைத்து இறைவன் வரைந்த ஆகர்ஷ சித்திரம் ; மாலை ! எண்ணங்கள் ஏழ்நூறாய் எழுத்துக்குள் அர்த்தமுடன் புதைகின்ற பொன்வ...
-
மாற்றங்கள் வேண்டும் அகராதியில் எட்டப்பன் என்ற சொல்லை எடுத்துவிடுங்கள் கருணா என்ற சொல்லிருக்கு காட்டிக்கொடுப்பவன் என்ற பொருளுக்கு
-
விரிந்த இவ்வுயர் மனித சாகரத்தில் விதைத்தெழுந்தவனே தமிழன் ! கரிசல் பூமியிலும் வைரங்களை யறுத்தவன் ! கருணையை விதைத்து அன்பை பெருக்...
-
கனவெல்லாம் நீயே... என் நினைவெல்லாம் நீயே... என் உயிர் சுட்டுப்போனாய் காதல் தீயே...! முதலோடு சிலநாள் முடிவோட...
-
எல்லாமே இரகசியமாய் நடக்கின்ற அந்தி வேளை இரவின் கருப்பு மனதோடு சாயமேற்ற கால்கள் மட்டும் பாதை தேடி களைத்தே யோயும் ...
-
பற்றி எரிகிறது அவனுடல் எத்தனை கோடி எண்ணங்கள் எத்தனை கோடி ஆசைகள் அத்தனையும் எரிகிறது அவனோடு தீயின் வெப்பம் தீண்டவில்லை அவன் இதய வெப்ப...
-
( இக்கவிதை 2001.06.13 ல் தமிழ்மொழித் தினப்போட்டிக்காக எழுதியது. ) சன்னலோரத்தில் தவமியற்றும் சிலையவளை நோக்கிய தோழி புன்னகைப்பூக்களை சிதற...
-
கனத்துபோன மனதோடு கோயில் செல்கிறேன். செல்லால் அடித்து எம்மை செல்லா காசாய் சிதைத்தவர் கூட்டம் நன்றாய் வாழ நீயும் அருள் புரிந்திடுவாய் தினமும் ...
-
கண்கள் கூச உறக்கம் தொலைத்தோம் பொழுது புலர்ந்தாயிற்றாம் மீண்டும் தொடங்குகிறோம் எங்கு செல்கிறோம்…? எதற்காய் செல்கிறோம்…? விடைகளற்ற வினாக்களோடு...
2 கருத்துகள்:
//நாளைய உதயம்
எமக்கில்லை
உயிர்ப்பிரியும்
இறுதி வினாடிகளின் நப்பாசை
கிழக்குச் சூரியன்//
அருமையான சொற்பிரயோகம்
மனம் நொந்து உயிர் வெந்து உணர்வுகள் ஊமையாய் கருக்கப்பட்டும் உயிருடன் தான் இருக்கின்றான் தமிழன் நாளை உதயமாகும் என்ற நம்பிக்கையோடு
வாழ்த்துக்கள்
நன்றி தோழி.
தமிழர்களின் உண்மையான எதிரி சிங்களவன் என்பதை விட அவனும் தமிழனாகவே இருக்கின்றான்.
கருத்துரையிடுக